Hadid…

Ve;
Herkesin denize dökülen bir dalı vardır
Her şeyi ile dimdik duran.

Akıyor akmakta olan
Dolanan tüm dalgalara iz bırakıyor bileklerim
El değmemiş hüzünler uzuyor dağ eteklerinde.

Güz yaklaşıyor yavaşça;
Denize dökülen dallarıma,
Kan rengi saçlarıma,
Ömrün ölüme açılan kapılarına…

Ağlarına takılıyor zamanın, göçmen kuşları
Tellerinde soluklanıyor direklerin
En düşkün saatlerde çekiliyor aydınlığın ürkek bakışları

Güzün yağışı başlıyor,
Mayınlı kelimeler doluyor genzime
Her adıma bir yazgı düşüyor
Alçalan çukurda birikiyor.
Yazgımın her çizgisi.

Ve;
Doluyor o içinde yağmur suyu biriken alçak çukur.
İzlerimi kapatıyor su
Kapatan su,
Kapatılan sızıların yerini alıyor.